Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Puławach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Puławach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Aneta Milczek

Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Pyszczak

przy udziale oskarżyciela publicznego z Urzędu Skarbowego w P. K. M.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 22 maja 2018r.

sprawy P. M. syna L. i H. z domu W., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I.  działając jako płatnik podatku dochodowego (...) nie złożył podatnikowi A. S. w terminie tj. do dnia 28 lutego 2017r. w P. Informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2016r., PIT -11 składając podatnikowi dnia 22 marca 2017r. jednocześnie podając w niej nieprawdę w ten sposób, że wykazał w niej kwotę przychodu uzyskanego prze podatnika w wysokości 550 zł, podczas gdy kwota uzyskanego przez podatnika przychodu wynosiła w rzeczywistości nie mniej niż 14 267, 58 zł tj. o przestępstwo skarbowe z art. 80 § 2 k.k.s. w zb. z art. 80 § 3 k.ks. w zw. z art. 70 § 1 kks

I. na podstawie art. 66 § 1 k.k., art. 67 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 1 k.k.s., art. 41 § 1 k.k.s. postępowanie karno - skarbowe wobec P. M. oskarżonego o czyn polegający na tym, że działając jako płatnik podatku dochodowego (...) nie złożył podatnikowi A. S. w terminie tj. do dnia 28 lutego 2017r. w P. Informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2016r., PIT -11 składając podatnikowi dnia 22 marca 2017r. jednocześnie podając w niej nieprawdę w ten sposób, że wykazał w niej kwotę przychodu uzyskanego prze podatnika w wysokości 550 zł, podczas gdy kwota uzyskanego przez podatnika przychodu wynosiła w rzeczywistości nie mniej niż 14 267, 58 zł tj. o przestępstwo skarbowe z art. 80 § 2 k.k.s. w zb. z art. 80 § 3 k.ks. w zw. z art. 70 § 1 kks warunkowo umarza na okres próby wynoszący 2 ( dwa) lata ;

II. zasądza od oskarżonego ma rzecz Skarbu Państwa 10 ( sto ) złotych opłaty i 140 (sto czterdzieści) złotych tytułem zwrotu wydatków.

Sygnatura akt : II K 897/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy II Wydział Karny w P., ustalił następujący stan faktyczny.

P. M. jako płatnik podatku dochodowego (...) nie złożył podatnikowi A. S. w terminie tj. do dnia 28 lutego 2017r. w P. Informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2016r. P. M. złożył PIT -11 podatnikowi dnia 22 marca 2017r. i jednocześnie podał w informacji podatkowej nieprawdę w ten sposób, że wykazał w niej kwotę przychodu uzyskanego prze podatnika w wysokości 550 zł, podczas gdy kwota uzyskanego przez podatnika przychodu wynosiła w rzeczywistości nie mniej niż 14 267, 58 zł. W dniu 19 kwietnia 2018r. P. M. dokonał wpłaty zaległych zaliczek na podatek PIT -4 (wyjaśnienia oskarżonego k. 125v; zeznania świadków : A. S. k. 27-33, Ł. B. k. 51-54, G. S. k. 55-58, K. H. k. 78-81, B. S. k. 133-136, K. S. k. 137-139; dowody z dokumentów : umowy k. 2, grafików k. 3-14,zaświadczenia o zatrudnieniu k.31, informacji PIT (...), faktur k. 36-48,protokołów kontroli k. 69-77, potwierdzeń wykonania operacji na rachunkach bankowych k. 95-97, 160-161, raportów k. 98-109, informacji rocznej k. 110-113, kartoteki dochodowej k. 135).

Oskarżony P. M. przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż nie doręczył pracownikowi PIT -11 w terminie , natomiast odnośnie podania w nim nieprawdy nie przyznał się (k. 125v).

Sąd Rejonowy zważył, co nastepuje.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części z której podał, iż nie złożył podatnikowi A. S. w terminie tj. do dnia 28 lutego 2017r. w P. (...) o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2016r., PIT -11 składając podatnikowi dnia 22 marca 2017r. gdyż są to okoliczności nie budzące wątpliwości stron.

W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego były niewiarygodne, gdyż przeczą im zeznania A. S. oraz dowody z dokumentów, w tym przede wszystkim protokoły kontroli. Oskarżony zaprzeczył aby podał w informacji podatkowej PIT-11 nieprawdę w ten sposób, że wykazał w niej kwotę przychodu uzyskanego przez podatnika w wysokości 550 zł, podczas gdy kwota uzyskanego przez podatnika przychodu wynosiła w rzeczywistości nie mniej niż 14 267, 58 zł.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadków: A. S. ( k. 27-33), który zeznawał na okoliczność nie złożenia przez oskarżonego w terminie tj. do dnia 28 lutego 2017r. w P. (...) o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2016r. i podania w niej nieprawdy.

Oceniając zeznania ww. stwierdzić należy, iż były one rzeczowe i logiczne, a ponadto korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym tj. dowodami z dokumentów m.in. protokołami kontroli, a zatem dowodami w pełni obiektywnymi.

Potwierdzenie okoliczności co do niewydania przez oskarżonego A. S. PIT -11 w terminie znajdujemy w zeznaniach , Ł. B. ( k. 51-54), G. S. ( k. 55-58). Z uwagi na to, że zeznania te były rzeczowe i nawzajem ze sobą korespondowały to brak jest podstaw do ich podważania. W pozostałym zakresie zeznania ww. świadków nie poszerzyły materiału dowodowego albowiem dotyczyły pracy świadków u oskarżonego, co do którego nie mieli zastrzeżeń w zakresie wydania im PIT-11.

Także zeznania świadków, K. H. ( k. 78-81), B. S. ( k. 133-136), K. S. ( k. 137-139) wskazują, iż oskarżony nie wydal A. S. PIT-11. Z uwagi na to, iż zeznania te korespondują z pozostałym materiałem dowodowym do brak jest podstaw do ich kwestionowania. W pozostałym zakresie zeznania nie poszerzają materiału diodowego.

W całej rozciągłości uwzględniono również zgromadzone w sprawie dokumenty tj umowy, grafików ,zaświadczenia o zatrudnieniu, informacji PIT 11, faktur protokołów kontroli, potwierdzeń wykonania operacji na rachunkach bankowych, raportów informacji rocznej, kartoteki dochodowej. Sporządzone w przepisanej formie przez kompetentne i uprawnione osoby i organy, nie były kwestionowane przez strony, zatem ich miarodajność dla poczynienia ustaleń faktycznych nie podlegała wątpliwościom.

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych stwierdzić należy, iż wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Czyn którego się dopuścił polegał na tym, że działając jako płatnik podatku dochodowego (...) nie złożył podatnikowi A. S. w terminie tj. do dnia 28 lutego 2017r. w P. Informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2016r., PIT -11 składając podatnikowi dnia 22 marca 2017r. jednocześnie podając w niej nieprawdę w ten sposób, że wykazał w niej kwotę przychodu uzyskanego prze podatnika w wysokości 550 zł, podczas gdy kwota uzyskanego przez podatnika przychodu wynosiła w rzeczywistości nie mniej niż 14 267, 58 zł tj. o przestępstwo skarbowe z art. 80 § 2 k.k.s. w zb. z art. 80 § 3 k.ks. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

W wyroku Sąd omyłkowo wskazał w kwalifikacji prawnej art. 70 § 1 k.k.s, przy czym nie może budzić wątpliwości, iż powinien to być przepis art. 7§ 1 k.k.s. regulujący kumulatywny zbieg przepisów.

Odpowiedzialności karano skarbowej na podstawie art. 80 § 1-4 kks podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych, płatnik oraz podmiot, o którym mowa w art. 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, niepełniący funkcji płatnika, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie podatnikowi lub właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej lub informacji, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.§ 2a, ten kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi informacji o amerykańskich rachunkach raportowanych, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a R. Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA (Dz.U. z 2017 r. poz. 1858) podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych, jeżeli informację określoną w § 1-2a złożono nieprawdziwą, sprawca podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych, w wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

W art. 80 kks stypizowano przestępstwa oraz odpowiadające im wykroczenia skarbowe godzące w obowiązki informacyjne i w konsekwencji zakłócające właściwy przepływ informacji o zdarzeniach mogących mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego oraz wysokość zobowiązania podatkowego. Są to delikty skarbowe z tzw. abstrakcyjnego narażenia o charakterze formalnym. Zaniechanie stypizowane w § 1 komentowanego artykułu dotyczy informacji podatkowej. W kwestii rozumienia pojęcia informacji podatkowej przepis art. 53 § 30 kks odsyła do Ordynacji Podatkowej.

O ile sprawcą deliktu skarbowego z art. 80 § 1 kks może być wyłącznie podmiot zobowiązany do złożenia w określonym terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej niebędący płatnikiem, o tyle podmiotem deliktu z art. 80 § 2 kks może być płatnik oraz podmiot, o którym mowa w art. 41 o podatku dochodowym od osób fizycznych niepełniący funkcji płatnika. Podmiot, o którym mowa w art. 41 niepełniący funkcji płatnika, to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna, a także jednostka organizacyjna osoby prawnej, wreszcie jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje wpłaty określonych należności określonym osobom i z określonego w ustawie tytułu, która nie pełni jednak tych funkcji płatnika, o których mówi Ordynacja Podatkowa. przepisów rozdziału 11 w dziale III Ordynacji Podatkowej wynika, które informacje podatkowe mają być sporządzane i przekazywane na pisemne żądanie organu podatkowego, które bez wezwania, wreszcie w pozostałym zakresie art. 82 § 1 pkt 3 Ordynacji Podatkowej odsyła do odrębnych ustaw. Szczegółowe zasady sporządzania i przekazywania informacji podatkowych, a także terminy ich składania stanowią materię aktów wykonawczych bądź to ministra właściwego do spraw finansów publicznych, bądź jeśli chodzi o sądy, komorników sądowych czy notariuszy – Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych. Informacje te są sporządzane za rok kalendarzowy i przekazywane w formie dokumentu elektronicznego w terminie do 30 czerwca roku następnego. Strona podmiotowa wszystkich deliktów skarbowych stypizowanych w art. 80 kks obejmuje umyślność w obu postaciach zamiaru. Wystarczy zatem, jeżeli sprawca godzi się z tym, że ciąży na nim obowiązek przekazania informacji lub że dane zawarte w informacji są nieprawdziwe.

Wszystkie delikty skarbowe stypizowane w art. 80 kks są przepołowione. Z reguły – jak się wydaje – badanie okoliczności pod kątem ewentualnego przyjęcia wypadku mniejszej wagi będzie uzasadnione w przypadkach nieznacznego uchybienia terminowi złożenia informacji, a także gdy zobowiązanie podatkowe, którego dotyczy okoliczność pominięta w informacji, nie przekracza ustawowego progu. Należy jednak zauważyć, że złożenie informacji nieprawdziwej zagrożone jest jako przestępstwo skarbowe karą surowszą niż niezłożenie jej w terminie ( por. Wilk 2018, Legalis , komentarz do art. 80 kks.)

Sąd ferujący orzeczenie, wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżoną czynu i winę, uznając, że nie są znaczne. O stopniu społecznej szkodliwości decydują okoliczności wymienione w art. 115 § 2 k.k. Oskarżony swoim działaniem naruszył dyspozycję art. 80 § 2 k.k.s. w zb. z art. 80 § 3 k.ks. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s., czyli jest przestępstwo obowiązkowi podatkowemu. Oskarżony czyn ten popełnił umyślnie z zamiarem bezpośrednim a więc chciał takiego zachowania i zamiar swój zrealizował. Oskarżony jest człowiekiem dorosłym i w pełni poczytalnym. W świetle okoliczności towarzyszących jego działaniu brak jest jakichkolwiek przesłanek, które usprawiedliwiając jego czyny, wyłączyłyby odpowiedzialność karną – skarbową, z uwagi na brak winy lub bezprawności czynu. Z tego względu można było wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z prawem. Okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, albowiem zostały one udowodnione nie tylko częściowymi wyjaśnianiami oskarżonego, zeznaniami świadków, dowodami z dokumentów. Natomiast nie jest wymogiem warunkowego umorzenia postepowania przyznania się oskarżonego do popełniania zarzucanego mu czynu. Oczywiście, to że oskarżony dopuścił się przypisanego mu w wyroku z przestępstwa wynika z dowodów wymienionych wyżej oraz postawy samego oskarżonego, który dokonał spłaty zaległych zaliczek. Nie może budzić bowiem wątpliwości, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa zaniedbania informacji podatkowej.

Postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne a także właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz dotychczasowy sposób życia, uzasadniają przepuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego w szczególności nie popełni przestępstwa ( k. 66 § 1 k.k.). Zwrócić należy na uwagę na właściwości i warunki osobiste oskarżonego oraz dotychczasowy sposób życia. Oskarżony jest żonaty, ma dwoje dzieci, pracuje zarobkowo. Oskarżony dokonał spłaty zaległych zaliczek na podatek dochodowy w dniu 19 kwietnia 2018r. (k.161.)A, zatem bez wątpienia są to okoliczności, które przemawiają za warunkowym umorzeniem postępowania wobec niego. W ocenie Sądu brak jest potrzeby oddziaływania w kierunku zmiany postawy sprawcy, którą należy określić jako pozytywną. Dlatego też Sąd stosownie do treści art. 66 § 1 k.k. 67 § 1 k.k. w zw. z art. 41 § 1 k.k.s. warunkowo umarzając postępowanie określił okres próby na 2 (dwa) lata. Będzie on służył oddziaływaniu wychowawczemu na oskarżonego oraz weryfikacji postawionej prognozy kryminologicznej. Jest to bowiem okres kontrolowanej wolności i okres, w którym oskarżony powinien wywiązać się z nałożonego obowiązku.

Sad rozważał nałożenie na oskarżonego środka karnego świadczenia pieniężnego, jednakże przepisy kodeksu karno skarbowego nie przewidują takiego środka karnego, pomimo że art. 67 k.k. poprzez art. 20 k.k.s. stosuje się odpowiednio.

O kosztach orzeczono stosownie do art. 627 k.p.k.

Z tych względów orzeczono jak w wyroku.