Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Puławach

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Magdalena Gałkowska

Ławnicy: Danuta Sułek, Dorota Salasa

Protokolant st.sekr.sąd. Katarzyna Jankowska

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2021 r. w Puławach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa I. D.

przeciwko O. P. (...) w Ł.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, ryczałt za dojazdy, zwrot podatku od ryczałtu za dojazdy

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powódki kosztami procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 2 stycznia 2020r. skierowanym do Sądu Rejonowego w Lubinie powódka I. D. wnosiła o zasądzenia na jej rzecz od pozwanego O. P. (...) w Ł. odszkodowania w wysokości 6000 zł za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę.

Postanowieniem Sąd Rejonowy w Lubinie IV Wydział Pracy przekazał przedmiotową sprawę tut. sądowi według właściwości.

W piśmie z dnia 12 sierpnia 2010r. powódka oświadczyła, że podtrzymuje roszczenie o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę w wysokości 6000 zł oraz wnosiła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 143 zł za potrącenie jej przez pracodawcę podatku dochodowego za ryczałty za dojazdy oraz wnosiła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 212 zł tytułem niewypłaconego jej ryczałtu za dojazdy za 18 dni maja ( k.145).

Pozwany O. P. (...) w Ł. powództwa nie uznawał i wnosił o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pracownikiem pozwanego O. P. (...) była min. I. S., zatrudniona od dnia 1 stycznia 2019r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do 30 września 2019r.; jednakże pracownica ta złożyła zaświadczenie o stanie ciąży i umowa o pracę uległa przedłużeniu do dnia porodu (k.90).

W dniu 24 kwietnia 2019r. zawarta została pomiędzy powódką a pozwanym O. P. (...) w Ł., reprezentowanym przez dyrektor B. W. od dnia 24 kwietnia 2019r. umowa o pracę na czas określony – na czas nie świadczenia pracy przez panią I. S., której nieobecność jest usprawiedliwioną, w wymiarze ¾ etatu, a jako stanowisko pracy wpisano młodszy opiekun w (...), zaś jako miejsce wykonywania pracy wpisano teren Gminy Ł. ( k.5,akta osobowe).

Praca powódki polegała na opiekowaniu się osobami które decyzjami (...) miały przyznane usługi opiekuńcze, swoją pracę wykonywała od poniedziałku do piątku w wymiarze 6 godzin, a miejscem wykonywania pracy było miejsce zamieszkani podopiecznych ( zakres obowiązków k.115-116). W okresie pracy powódki opiekowała się ona początkowo 1 osobą, która miała przyznane usługi opiekuńcze w wymiarze 1,5 godziny ( od 1 lipca - 2 godziny) , potem od 27 maja 2019r. opiekowała się jeszcze 2 osobami, którzy mieli przyznane usługi opiekuńcze w wymiarze po 2 godziny ( bezsporne). Powódka sporządzała kontrolkę czasu pracy ( k.46-50, 54-55, 57-62,76,105)

W pozwanym (...) obowiązuje Zarządzenie nr (...).8.2013 Kierownika (...) z 7 maja 2013r. w sprawie ustalania zasad rozliczania kosztów podróży służbowych odbywanych samochodami osobowymi niebędących własnością pracodawcy ( k.118-120).

W dniu 27 maja 2019r. powódka i dyrektor pozwanego O. P. (...) zawarły umowę w sprawie używania samochodu prywatnego do celów służbowych i zgodnie z tą umową powódce miał być wypłacany ryczałt po złożeniu przez nią oświadczenia o używaniu w danym miesiącu samochodu prywatnego do celów służbowych z oraz winna ona określić liczbę dni, w których była nieobecna w pracy (k.206-207).

W dniu 13 czerwca 2019r. powódka złożył oświadczenie obejmujące 5 dni maja i wypłacono jej ryczałt za te 5 dni w wysokości brutto 56,99 zł netto 46,99 zł (k. 106, 199). Powódka otrzymała także ryczałt za miesiące czerwiec i lipiec, przy czym od kwot tych naliczony i odprowadzony był podatek dochodowy ( k.117)

I. S. urodziła dziecko 19 listopada 2019r. i umowa o pracę pomiędzy I. S. a pozwanym (...) z tym dniem rozwiązała się ( k.90, 87-89, ).

W dniu 19 listopada 2019r. K. J., działająca z upoważnienia kierownika pozwanego Ośrodka sporządziła pismo, w którym poinformowała powódkę, że w związku z ustaniem przyczyny zatrudnienia związanego z zawarciem umowy o pracę na czas zastępstwa nieobecnego pracownika, z dniem 19 listopada 2019r. w trybie art. 30 §1 pkt 4 kp z została z nią rozwiązana umowa o pracę ( k.4,86 akta osobowe, upoważnienie K. J. – k.85). Pismo to zostało wysłane do powódki jako że od dnia 5 sierpnia 2019r. powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim ( akta osobowe). Następnie powódce wydano świadectwo pracy ( k.81-83, akta osobowe).

W październiku i listopadzie 2019r. na skutek skargi powódki, Państwowa Inspekcja Pracy Inspektorat Pracy w L. prowadziła w pozwanym Ośrodku kontrolę ( protokół k.122-136), wydane zostało w dniu 7 listopada 2019r. wystąpienie, w którym Inspektor wniósł o naliczenie i wypłacenie powódce ryczałtu z tytułu korzystania z samochodu prywatnego do celów służbowych za miesiąc kwiecień i maj oraz różnicę za maj i sierpień i pozwany w dniu 7 listopada 2019r. wypłacił powódce kwotę netto 207,74 zł tytułem wyrównania ryczałtu za miesiąc kwiecień i maj oraz różnicę za maj i sierpień, w tym kwotę brutto 170,96 zł, a netto 141,96 zł za okres od 1.05. do 24.05.2019 ( k.107, 11-112, 199-203).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dokumenty znajdujące się w aktach sprawy oraz aktach osobowych powódki, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a więc sąd obdarzył je walorem wiarygodności. Sąd dysponując tymi dokumentami, a także znając stanowisko prezentowane przez strony uznał, że zaistniały okoliczności przewidziane w art. 148 ¹ kpc.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Roszczenie powódki zasądzenia na jej rzecz od pozwanego Ośrodka odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie z nią umowy o pracę, jest oczywiście nieuzasadnione.

Poza sporem jest, że strony łączyła umowa o pracę zawarta od 24 kwietnia 2019r. na czas określony– na czas nieświadczenia pracy przez panią I. S., której nieobecność była usprawiedliwiona. Była to więc szczególna umowa o pracę na czas określony, która jest stosowana w szczególnych okolicznościach np. właśnie na czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika. Cel i długość trwania tej umowy o pracę została określona w treści tej umowy zawartej na piśmie- zgodnie z art. 29§1 ^{( 1 )}kp w zw. z art. 25 ^{( 1 )}§4 pkt 4 kp i miała ona trwać na czas nieświadczenia pracy przez panią I. S., której nieobecność była usprawiedliwiona. Umowa o pracę na zastępstwo rozwiązuje się z chwilą powrotu pracownika zastępowanego do pracy po okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, ale także końcem takiej umowy będzie również ustanie zatrudnienia zastępowanego pracownika spowodowane np. rozwiązaniem stosunku pracy z tym zastępowanym pracownikiem. Jak już wyżej podniesiono, strony stosunku pracy zawarły właśnie umowę na czas ściśle określony – na czas nieświadczenia pracy przez panią I. S., której nieobecność jest usprawiedliwiona, czyli na czas, gdy I. S. była nieobecna w pracy z powodu ciąży. Jednakże umowa o pracę która łączyła I. S. z pozwanym także była umową zawartą na czas określony, która miała trwać do 30 września 2019r., ale z uwagi na ciążę I. S., uległa ona przedłużeniu do dnia porodu –zgodnie z art. 177§3 kp. I. S. urodziła dziecko w dniu 19 listopada 2019r., a tym samym, z tym dniem, zgodnie z art. 30 §1 ust 4 kp w zw. z art. 177§3 kp jej stosunek pracy z pozwanym (...) rozwiązał się. Zatem z dniem 19 listopada 2019r. ustała przyczyna dla jakiej w pozwanym (...) zatrudniona została powódka na podstawie umowy o pracę zawartej na czas zastępstwa nieobecnego pracownika. Zatem z dniem 19 listopada 2019r. doszło do rozwiązania stosunku pracy łączącego strony – zgodnie z z art. 30 §1 ust 4 kp.

Wobec tego sąd oddalił to żądanie powódki .

Żądanie powódki zasądzenia na jej rzecz ryczałtu za dojazdy za 18 dni maja w kwocie 212 zł jest niezrozumiałe, ponieważ - jak wynika z dokumentów złożonych do akt sprawy, powódka za maj otrzymała ryczałt za dojazdy, najpierw za 5 dni w wysokości brutto 56,99 zł netto 46,99 zł, a następnie w dniu 7 listopada 2019 r., w wyniku realizacji wystąpienia PIP, pracodawca wypłacił jej kwotę brutto 170,96 zł, a netto 141,96 zł za okres od 1.05. do 24.05.2019. Zatem pozwany pracodawca wypłacił powódce całą należną jej kwotę tytułem ryczałtu za dni jej obecności pracy i wyjazdy do podopiecznych w maju 2019r. w wysokości zgodnej z treścią §4 i 5 umowy z 27 maja 2019r., odpowiadającej zresztą wyliczeniom dokonanym przez Inspektora PIP. Zatem i to żądanie, jako oczywiście bezzasadne, sąd oddalił.

Także niezasadne są twierdzenia powódki jakoby pozwany pracodawca nieprawidłowo potrącał z kwot wypłacanych jej ryczałtów za dojazdy podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2019r. poz 1387 ze zm), pracodawca jest obowiązany jako płatnik, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy. Pozwany (...) w okresie zatrudnienia powódki obliczał więc i pobierał z wypłacanego jej wynagrodzenia za pracę i ryczałtów za dojazdy podatek dochodowy na zasadach określonych w art 27 ustawy i było to działanie prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 czyli ze stosunku pracy , są opodatkowane na zasadach określonych w art 27 ustawy. Zgodnie z art. 12 ust 1 ustawy za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodem więc ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. Zatem przypadku, gdy pracownik uzyska od pracodawcy realną korzyść mającą wymiar finansowy, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy. Zgodnie z art. 21 ust1 pkt 23b tej ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika. Przepis ten ustala w swojej treści zamknięty krąg podmiotów, uprawnionych do skorzystania ze zwolnienia od podatku zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących jego własność dla potrzeb zakładu pracy, a min. odrębną ustawą, do której odsyła ten przepis jest ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz.U. z 2018 poz. 1508 ze zm). W ustawie tej przepis art. 121 ust3c stanowi, że pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku lub przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych poza siedzibą jednostki, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy. Powódka nie była zatrudniona w pozwanym (...) jako pracownik socjalny tylko młodszy opiekun w (...), a więc zwrot kosztów używania pojazdu prywatnego do celów służbowych przyznany jej na podstawie umowy z 27 maja nie mieści w dyspozycji art. 1 ust1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym. Zatem ryczałt wypłacany powódce z tytułu używania przez nią prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych stanowi jej przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym i winien być opodatkowany wraz z innymi przychodami ze stosunku pracy.

Zatem pozwany (...) z tytułu dokonywania wypłaty na rzecz powódki tego świadczenia miał obowiązek, jako płatnik, naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec powyższego sąd oddalił powództwo i w tym zakresie.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o art. 102 kpc, który to przepis stanowi, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych, sąd może nie obciążać w ogóle strony przegrywającej kosztami procesu. Zdaniem sądu, taka sytuacja tu właśnie zaistniała. Sytuacja finansowa powódki, jak wynika z treści jej oświadczenia o stanie majątkowym, jest istotnie ciężka, powódka pobiera emeryturę wysokości 878 zł, a jej dorosły syn, który jest przewlekle i ciężko chory ma rentę socjalną w wysokości 1025 zł. Nadto powódka decydując się na dochodzenie swoich praw na drodze sądowej, niewątpliwie była subiektywnie przekonana o zasadności swoich roszczeń.